Prawo pobytu i prawo zamieszkiwania dla obywateli UE
Ustawa o swobodzie przemieszczania się/UE reguluje wjazd i pobyt obywateli UE i członków ich rodzin. Mogą oni wjechać do kraju bez wizy i nie potrzebują zezwolenia na pobyt.
Jedynym wymogiem jest posiadanie ważnego dowodu osobistego lub paszportu. To samo dotyczy obywateli EOG. Po 3 miesiącach pobytu prawo do swobodnego przemieszczania się podlega pewnym warunkom.
Prawo do swobodnego przemieszczania się przysługuje osobie, która
- szuka pracy w Niemczech z perspektywami powodzenia.
- odbywa szkolenie w Niemczech.
- uzyskuje status pracownika najemnego lub osoby prowadzącej działalność na własny rachunek.
- nie jest aktywny zawodowo, ale posiada ubezpieczenie zdrowotne i wystarczające środki finansowe dla siebie i osób pozostających na jego utrzymaniu. Nie ma znaczenia, skąd pochodzą środki finansowe.
- jest członkiem rodziny (zgodnie z ustawą o swobodzie przemieszczania się) wyżej wymienionych osób.
Obywatele Szwajcarii i członkowie ich rodzin otrzymują szwajcarskie prawo pobytu, które jest ściśle wzorowane na prawie do swobodnego przemieszczania się. Po złożeniu wniosku otrzymasz zezwolenie na pobyt w formie karty, abyś mógł udowodnić swoje prawo pobytu lub skorzystać z funkcji online elektronicznego zezwolenia na pobyt.
Swoboda przemieszczania się pracowników
Prawo do swobodnego przemieszczania się w celu poszukiwania pracy istnieje przez okres 6 miesięcy i dłużej, o ile jako obywatel Unii nadal poszukujesz pracy i masz uzasadnione szanse na jej znalezienie.
Każdy, kto podejmuje pracę w Niemczech, uzyskuje status pracownika. Status ten jest utrzymywany po okresie zatrudnienia, jeśli zatrudnienie zostanie porzucone w sposób niezamierzony lub na rzecz nowego zatrudnienia lub szkolenia.
W przypadku niezamierzonej utraty pracy po okresie krótszym niż 12 miesięcy, status zatrudnienia utrzymuje się przez kolejne 6 miesięcy. W tym okresie możesz szukać nowej pracy lub rozpocząć wybrany przez siebie program szkoleniowy.
W przypadku niezamierzonej utraty pracy po okresie 12 miesięcy lub dłuższym status zatrudnienia zostanie utrzymany przez co najmniej 2 lata.
Jeśli zrezygnujesz z pracy dobrowolnie, utracisz status zatrudnienia. Następnie możesz podjąć nową pracę lub rozpocząć szkolenie, które jest bezpośrednio związane z poprzednim zatrudnieniem.
Jeśli jesteś niezdolny do pracy na przykład z powodu choroby, nie utracisz statusu zatrudnienia, o ile niezdolność jest tymczasowa i istnieje perspektywa powrotu do zdrowia.
Swoboda przemieszczania się dla stażystów
Prawo do swobodnego przemieszczania się umożliwia legalny pobyt w Niemczech w celu odbycia szkolenia i nauki. Jeśli wcześniej pracowałeś w Niemczech, Twój status zatrudnienia pozostanie w mocy, gdy rozpoczniesz szkolenie zawodowe.
Jeśli dobrowolnie zrezygnowałeś z poprzedniej pracy, zachowasz swój status zatrudnienia tylko wtedy, gdy późniejsze szkolenie jest bezpośrednio związane z poprzednią pracą.
Swoboda przemieszczania się członków rodziny
Członkowie rodziny w linii prostej, tj. dziadkowie, rodzice, małżonkowie i zarejestrowani partnerzy, dzieci i pasierbowie w wieku do 21 lat itp. są uprawnieni do swobodnego przemieszczania się. Prawo do swobodnego przemieszczania się członków rodziny nie ma zastosowania do rodzeństwa, ciotek itp.
Twoje prawo do swobodnego przemieszczania się jest zależne od prawa rodzica, dopóki nie ustanowisz własnego.
Małoletnie (przybrane) dzieci obywateli UE i ich (przybrani) rodzice, którzy faktycznie sprawują opiekę rodzicielską, mają niezależne prawo pobytu na mocy prawa europejskiego zgodnie z art. 10 rozporządzenia 492/2011 UE, jeśli uczą się (od szkoły podstawowej do szkolenia zawodowego lub studiów) i jeśli jeden z ich rodziców będących obywatelami UE pracował wcześniej lub obecnie pracuje jako pracownik w Niemczech.
Więcej informacji na temat imigracji rodzinnej można znaleźć w sekcji Rodzina.
Prawo stałego pobytu
Po 5 latach legalnego pobytu powstaje prawo stałego pobytu zgodnie z § 4a ustawy o swobodzie przemieszczania się/UE. Wymaga to legalnego pobytu zgodnie z prawem materialnym dotyczącym swobody przemieszczania się. Sam faktyczny pobyt nie jest wystarczający.
Prawo stałego pobytu może być poświadczone, ale ma skutek czysto deklaratywny. Rozciąga się ono również na upoważnionych członków rodziny, którzy mają stałe miejsce zamieszkania z pierwotnym beneficjentem.
W wyjątkowych przypadkach i pod pewnymi warunkami prawo stałego pobytu może zostać przyznane po upływie 3 lat.
Link
Utrata swobody poruszania się
Zasadniczo domniemanie swobody przemieszczania się ma zastosowanie do wszystkich obywateli UE i EOG. Nadal jednak możliwa jest utrata wspólnotowego prawa pobytu. W ciągu pierwszych 5 lat pobytu organ imigracyjny może stwierdzić utratę prawa do swobodnego przemieszczania się, jeśli warunki korzystania z tego prawa nie mają już zastosowania.
Co więcej, decyzja może zostać podjęta, jeśli dana osoba sfałszowała warunki prawa do swobodnego przemieszczania się, używając podrobionych lub sfałszowanych dokumentów lub stwarzając fałszywe pozory.
Może tak być na przykład w przypadku, gdy obywatele UE złożyli fałszywe oświadczenia dotyczące stosunku pracy i zamiast tego ubiegają się o znaczną kwotę świadczeń socjalnych. To samo dotyczy tak zwanych fikcyjnych małżeństw lub fikcyjnego ojcostwa.
Poważne przestępstwa mogą również prowadzić do utraty prawa do swobodnego przemieszczania się i wynikającego z tego obowiązku opuszczenia kraju. Jeśli obywatel UE nie wywiąże się dobrowolnie z obowiązku opuszczenia kraju, może zostać deportowany.
Obywatele UE, którzy utracili prawo do swobodnego przemieszczania się ze względów porządku publicznego lub bezpieczeństwa, nie mogą ponownie wjechać na terytorium federalne.